ที่มาของ "พระนามพระเยซู"

ผมเขียนเรื่องนี้เพราะคืนนี้เป็นคืนก่อนวันคริสต์มาส (Christmas Eve) ซึ่งถือต่อๆ กันมา โดยประมาณว่าช่วงนี้ของเดือนธันวาคม (เนื่องจากในอดีตไม่ได้มีการจดบันทึกเป็นวันที่ที่แน่นอนไว้) พระเยซูได้กำเนิดขึ้นมาบนโลก   สิ่งที่น่าสนใจคือ พระนามของพระองค์ซึ่งปรากฏอยู่ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลและที่ต่างๆ บางทีก็เรียก "เยซู" บางทีก็เรียก "พระคริสต์" บางคนก็เรียกเต็มยศว่า "พระเยซูคริสต์"  ผมไปอ่านพบหนังสือที่น่าสนใจที่อธิบายเกี่ยวกับพระนามของพระองค์ไว้ค่อนข้างสมบูรณ์และอ่านเข้าใจง่าย จึงขอคัดลอกมาให้ท่านผู้อ่านได้อ่าน ในวันคริสต์มาสปีนี้ ครับ...

บางครั้งพระคัมภีร์เรียกพระเยซูว่า "พระบุตรของพระเจ้า"  บางครั้งก็เรียกว่า "บุตรมนุษย์" สองพระนามนี้แสดงถึงความกลมเกลียวระหว่างสองสภาพของพระเยซู คือ สภาพเป็นพระเจ้าและสภาพเป็นมนุษย์ มิใช่ว่า พระองค์ทรงเป็นครึ่งต่อครึ่งระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าเต็มบริบูรณ์และทรงเป็นมนุษย์เต็มบริบูรณ์  ไม่มีทางที่จะแยกสองอย่างนี้ออกจากกัน และไม่มีทางที่อย่างหนึ่งอย่างใดจะลดน้อยถอยลงไปได้

ในพระคัมภีร์ใหม่มีหลายชื่อหลายนาม ทั้งคำอุปมาและภาพพจน์หลายคำที่หมายถึงพระเยซู แต่โดยมากเรียกว่า "พระเยซูคริสต์" คำว่า “เยซู” เป็นชื่อธรรมดา คงมีเด็กชายชาวยิว หลายคนที่ชื่อ “เยซู” เหมือนกัน ในภาษายิวคำว่า “เยซู” มีความหมายว่า “พระเจ้าทรงช่วยให้รอด” จึงเป็นชื่อเหมาะสมมากสำหรับพระเยซูคริสต์ อันที่จริงพระเจ้าทรงให้ตั้งชื่อนี้โดยรับสั่งไว้ว่า “จงเรียกนามท่านว่า เยซู เพราะว่าท่านเป็นผู้ที่จะโปรดช่วยชนชาติของท่าน ให้รอดจากความผิดบาปของเขา”

คำว่า คริสต์ เป็นคำทับศัพท์ ซึ่งแปลมาจากภาษากรีก (ภาษาของพระคัมภีร์ใหม่) ตรงกับคำว่า เมสสิยาห์ ซึ่งเป็นภาษาฮีบรู (ภาษาของชาวยิว) ความหมายของสองคำนี้คือ “เจิมหรือชโลม” ในสมัยโบราณประชาชนได้มีพิธีใช้น้ำมันเจิมผู้สำคัญเช่นกษัตริย์หรือปุโรหิต เพื่อเป็นการแยกตั้งผู้นั้นไว้สำหรับกิจการพิเศษ ผู้ยิ่งใหญ่ที่พวกชาวยิวคอยอยู่ตั้งแต่สมัยดึกดำบรรพ์ เขาเรียกว่า “พระเมสสิยาห์” พระเยซูทรงเป็นพระเมสสิยาห์หรือพระคริสต์นั้น พระเจ้าทรงเจิมพระองค์ด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นการแยกตั้งพระองค์ไว้ เพื่อปฏิบัติพระราชกิจในฐานะเป็นพระผู้ช่วยให้รอดสำหรับมนุษย์ทั้งหลาย

น่าเสียใจที่ชาวยิว ส่วนใหญ่ ไม่ยอมรับว่า พระเยซูเป็นพระเมสสิยาห์ พวกเขาไม่ต้องการคนที่จะช่วยคนบาปให้รอดพ้นจากอำนาจของความบาป แต่เขาต้องการคนที่จะช่วยชาติให้รอดพ้นจากอำนาจของพวกโรมที่ครอบครองเขาอยู่ ตามความคิดของชาวยิว พระเมสสิยาห์จะเป็นผู้เข้มแข็งในการสู้รบ เพื่อจะได้ช่วยกู้ประเทศชาติ เขาจึงไม่ยอมเรียกพระเยซูว่า พระเมสสิยาห์ ไม่ยอมเรียกว่าพระคริสต์ ส่วนคนอื่นๆ เชื่อในพระเยซูยึดมั่นในพระองค์ว่า เป็นพระผู้ช่วยเขาให้รอดจากความผิดบาปของตน พวกของพระคริสต์นี้เรียกว่า “คริสเตียน”

หลังจากสมัยพระเยซู ความหมายเดิมของคำว่า “พระคริสต์” ค่อยๆ เจือจางลง จนกลายเป็นเพียงพระนามของพระองค์อีกพระนามหนึ่ง ซึ่งไม่ค่อยจะเกี่ยวกับพระเมสสิยาห์ของพวกชาวยิว  ตั้งแต่นั้นมาคำว่า "พระเยซู" และคำว่า "พระคริสต์"  ใช้แทนกันได้ ไม่ว่าจะพวกคริสเตียน หรือคนโดยทั่วไป

ที่มา :  หนังสือ “พระเจ้าของคริสเตียน” โดย ดอน เฟล็มมิ่ง สำนักพิมพ์ ประเสริฐบรรณศาสตร์